زمان بین بیداری کامل و خواب راحتی احتمالا سرشار از خلاقیت بالقوه است.
در 8 دسامبر، دانشمندان در مجله Science Advances گزارش دادند که افرادی که اخیراً خواب سبکی داشتند، بعداً قدرت حل مسئله نشان دادند. نتایج این مطالعه می تواند به رمزگشایی از لحظات زودگذر شروع خواب کمک کند و حتی راه هایی برای افزایش خلاقیت را نشان دهد.
مشخص است که توماس ادیسون، مخترع خلاق و عاشق چرت زدن، به دنبال این لحظات گرگ و میش خواب است. گفته می شود او در حالی که دو کره فلزی را روی سینی های فلزی نگه داشته بود، روی صندلی خوابش برد. وقتی به خواب عمیقی فرو رفت، توپ ها از دستش افتادند. صدای برخورد توپ‌ها به سینی‌های فلزی او را بیدار کرد و او می‌توانست ایده‌های نوآورانه‌اش را قبل از اینکه در اعماق خواب گم شوند نجات دهد.
دلفین اودیت، عصب شناس در موسسه مغز پاریس و همکارانش از رویکرد ادینسون برای پرورش خلاقیت الهام گرفتند. او و همکارانش 103 فرد سالم را برای حل یک مشکل عددی دشوار به آزمایشگاه خود دعوت کردند. از داوطلبان خواسته شد تا با استفاده از دو قانون ساده، رشته ای از اعداد را به دنباله ای کوچکتر تبدیل کنند. چیزی که آنها به داوطلبان نگفتند این بود که یک ترفند ساده وجود داشت: عدد دوم در دنباله همیشه پاسخ نهایی و صحیح بود. این ترفند زمان کشف آن را تا حد زیادی کوتاه کرد.
پس از 60 بار تلاش با کامپیوتر، داوطلبان با یک استراحت 20 دقیقه ای در اتاقی ساکت و تاریک پاداش گرفتند. به داوطلبانی که دراز کشیدند و یک «ساعت زنگدارآنها یک ادیسون (یک بطری نوشیدنی سبک در یک دست خود) نگه داشتند که گفته می شود در صورت تمایل می توانند چشمان خود را ببندند و بخوابند. در تمام این مدت، الکترودها امواج مغزی خود را ضبط می کردند.
حدود نیمی از داوطلبان بیدار ماندند. بیست و چهار نفر خوابیدند و در حالت خواب سطحی و گذرا به نام N1 باقی ماندند. چهارده نفر به مرحله خواب عمیق تری رسیدند که N2 نام داشت.
پس از استراحت، شرکت کنندگان به حل مسئله عددی خود بازگشتند. محققان تفاوت معنی داری را بین گروه ها مشاهده کردند. افرادی که به خواب سطحی و زود هنگام رفتند، 2.7 برابر بیشتر از افرادی که نخوابیده بودند، یک دروغ مخفی را تشخیص دادند و 8.5 برابر بیشتر احتمال داشت که با یک دروغ مخفی تشخیص داده شوند.
به گفته Audit، چنین تفاوت شدیدی در این نوع آزمایش بسیار نادر است. ما از شدت نتایج کاملا شگفت زده شدیم. محققان همچنین، همانطور که Audit بیان می کند، یک “ضیافت خلاقانه شستشوی مغزی” را شناسایی کردند که به نظر می رسد با مرحله غروب خواب همراه باشد – ترکیبی از امواج مغزی آلفا، که معمولا نشان دهنده آرامش است، و امواج دلتا، که متعلق به خواب عمیق است.
جان کونیوس، عصب شناس در دانشگاه درکسل در فیلادلفیا و نویسنده مشترک “اورکا فاکتور: لحظات آنها! بینش و مغز خلاق»(عامل اورکا: لحظات آها، بینش خلاق و مغز) هشدار می دهد که این مطالعه نشان نمی دهد که زمان صرف شده در خواب N1 در واقع درک عواقب را فعال کرده است. او گفت: «ممکن است پرداختن به این موضوع و شروع یک دوره تأخیر منجر به N1 و بینش‌های بعدی شود». “در نتیجه، N1 محصول فرعی فرآیندهایی است که باعث ایجاد بینش شده است، نه علت آن بینش.”
ممیزی می گوید تحقیقات بیشتری برای کشف ارتباط بین N1 و خلاقیت مورد نیاز است. اما نتایج یک احتمال وسوسه انگیز را نشان می دهد، چیزی شبیه بهینه سازی خود ادیسون: افراد ممکن است بتوانند یاد بگیرند که در هنگام غروب به رختخواب بروند، یا در صورت نیاز جشنی از امواج مغزی خلاق تولید کنند.
به نظر می رسد ادیسون به قدرت خلاقانه چرت زدن پی برده است. اما زیاد به عادت او تکیه نکنید. او همچنین گفت که خواب “هدر دادن زمان مجرمانه” است.
